Bycie Emo to nic złego!

 Hellow! Dzisiaj 1 część mojego 'katalogu' o stylach! Tak długo na to czekałam...
No dobra nie oszukujmy się... hih... Ze 3 dni. ;) No więc... Zaczynam!' 

                                                 

EmO

Dwuznaczny termin slangowy używany do opisania lub w odniesieniu do mody, stylu i
postawy połączonej z muzyką post-hardcore, pop punk, a także metalcore. Emo może
również opisywać muzykę emo lub ogólnie stan emocjonalny (jak "czuć się emo").
Jest również (czasami niepochlebnie) używane w stosunku do kogoś ubierającego
się jako stereotypowy emo lub kogoś ogólnie, we własnym mniemaniu,
nieprzystosowanego do realiów świata.

       LUB MUZYKA   

Zauważalne cechy emo to: występujące w jednym utworze, często chaotyczne, przejścia
od muzyki głośnej i szybkiej do delikatnej, spokojnej (czasami chaotycznie), dynamizm,
przerwy melodyczne, szaleńcze/szorstkie krzyki i wrzaski, wściekłe/abstrakcyjne/
introspektywne teksty, mała produkcja, energetyczne występy na żywo.

                                                                               MODA            

         

Przez prawie każdą współczesną definicję styl ubierania emo charakteryzuje się
noszeniem dżinsów rurek zarówno przez dziewczyny, jak chłopców, długie ukośne
grzywki zaczesane na jedną połowę twarzy, na jedno lub oboje oczu, oczy zarysowane
czarną kredką (obie płcie) z reguły czarne, proste włosy, wąskie t-shirty często z
nazwami zespołów rockowych (lub inne markowe t-shirty (najczęściej z kontrowersyjnymi
nadrukami)), paski nabijane ćwiekami (najczęściej czarno-biała szachownica),
opaski na nadgarstki, materiałowe tenisówki lub inne buty (często stare i zniszczone);
jeśli dana osoba nosi okulary, to musi mieć grube, czarne oprawki.
Z czasem moda emo się zmieniła; początkowe trendy zawierały fryzury
podobne do tych noszonych przez Romulan i Vulcan w Star Treku, wąskie swetry,
zapinane do dołu koszule oraz robocze kurtki (często nazywane kurtkami
stacji paliw w dosłownym tłumaczeniu)[9]. Ze względu na charakter tej
subkultury i jej niewielką liczebność, istnieje spore zróżnicowanie w stylu, uczesaniu
i poglądach muzycznych u poszczególnych emo.

                                   OSOBOWOŚĆ         

Kiedy "emo" używamy w odniesieniu do cech i osobowości danej osoby, większość
definicji emo określa osobę emo jako bardzo emocjonalną, wrażliwą, nieśmiałą,
zamkniętą w sobie, ponurą i cichą[7]. Ktoś przygnębiony i ze złamanym sercem jest
czasami opisywany jako emo. Muzyka i poezja emo zawiera wiele odniesień do nieodwzajemnionej miłości i problemów emocjonalnych w związkach. Bycie melodramatycznym lub nadmiernie emocjonalnym jest również często łączone z
byciem emo.

KRYTYKA    

Wraz ze wzrostem popularności styl emo zaczął być przedmiotem krytyki. Emo
było charakteryzowane jako przejściowa moda, która niedługo zostanie odrzucona
i w niedalekiej przyszłości zapomniana. Krytycy uznali modę za "żenującą", a ludzi
jako wyobrażających sobie lub udających, że prowadzą ostre, pełne bólu życie,
podczas gdy żyją w wygodnych domach.Ludzie emo są postrzegani jako
melodramatyczni, tnący się nastolatkowie, którzy przelewają swoje starania
pisząc depresyjną poezję. Współcześnie emo zostało
nazwane "smutną karykaturą" tego, czym było kiedyś. Niektórzy oskarżają emo
o świętowanie samookaleczeń i samobójstw, wybieranych przez tych, którzy traktują
je jako "pomoc w pokonaniu bólu". Jednakże powodowanie fizycznej traumy
skutkuje produkcją beta-endorfin, które podnoszą relaksację i redukują fizyczny
ból. Niektórzy twierdzą, że w pewnych kręgach emo udaje się osobowości o
skłonnościach samobójczych czy samo okaleczających by w ten sposób poszukiwać
akceptacji i zwracać uwagę otoczenia.Lecz niektórzy Emo-nastolatkowie wcale nie odczuwają
takiego stanu emocjonalnego żeby się ciąć. W duchu są bardzo pogodnymi ludźmi ,tylko
chcą się wyróżnić z tłumu, by nie być tacy jak wszyscy inni dookoła. 

Pozdrawiam MissLucy00029 :D