Oderwane od kądzieli i skręcone niewielkie kłębuszki symbolizujące dziewczynę i miłego jej sercu chłopca układano w kilkucentymetrowej odległości od siebie i równocześnie podpalano. Jeśli uleciały w górę i łącząc się płonęły razem, był to znak dozgonnej miłości. Jeśli jednak ulecą lub opadną w strony przeciwne i płomienie nie skojarzą się, to znak, że nic z tego nie bedzie. Dziś kądziel zastępuje się wełną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz